باستان شناسانی که حفاری در تاکستانی در شمال ایتالیا انجام می دادند، یک کف موزاییکی که به خوبی حفظ شده بود را کشف کردند که گمان می رود مربوط به قرن سوم پس از میلاد باشد.
نوار کاشی های رنگارنگ با طرح های پیچیده زمانی بخشی از شالوده یک ویلا رومی را تشکیل می داد.
مقامات برای اولین بار در سال 1922 آثاری از اقامتگاه باستانی را در منطقه تپه ای بالای شهر نگرار دی والپولیچلا در نزدیکی ورونا کشف کردند. اما نزدیک به یک قرن طول کشید تا محققان به این مکان بازگردند.
