صاف بودن سطح زیرکار و نصب کاشیها
۱. Maximum Surface Variation (تغییرات سطحی مجاز)
"The maximum surface variation for tiles less than 380 mm on any side is 6 mm."
"The maximum surface variation for tiles greater than 380 mm on any side is 3 mm."
اگه قراره کاشیهات کوچکتر از ۳۸۰ میلیمتر باشن، زیرکارت میتونه تا ۶ میلیمتر پستی و بلندی داشته باشه.
اما اگه کاشیهات بزرگتر از ۳۸۰ میلیمتر باشن (مثل کاشیهای پرسلانی بزرگفرمت)، سطح باید صافتر باشه و فقط تا ۳ میلیمتر ناهمواری مجازه.
چرا؟ چون کاشیهای بزرگتر کمتر انعطافپذیرن و هر پستیبلندی باعث تاب برداشتن، لق شدن یا شکستگی در زمان نصب یا بعد از مدتی استفاده میشه.
۲. Maximum Surface Tolerance (تلورانس نصب)
"The maximum surface tolerance for all tiles is 2 mm."
نتیجه نهایی نصب کاشی
یعنی بعد از نصب کامل کاشیها، نباید بیش از ۲ میلیمتر اختلاف ارتفاع بین لبه کاشیهای مجاور وجود داشته باشه.
به عبارتی:
اگه دو تا کاشی کنار هم بزنی، نباید یکیشون بالا بزنه و یکی پایینتر باشه بیشتر از ۲ میلیمتر.
این مقدار تفاوت ارتفاع لبهها (Lippage) نباید از ۲ میلیمتر بیشتر باشه.
جمعبندی تفاوتها:
مورد | به چه چیزی مربوطه؟ | برای چه مرحلهایه؟ | عدد مجاز |
---|---|---|---|
Surface Variation | صاف بودن سطح زیرکار قبل نصب | پیش از چسبکاری | ۶ یا ۳ میلیمتر (بسته به اندازه کاشی) |
Surface Tolerance | اختلاف ارتفاع بین کاشیهای نصبشده | بعد از نصب نهایی | ۲ میلیمتر حداکثر |